رمضان ، ای ماه دلدادگی و بندگی ! چه زیباست نام قشنگت و چه لذت بخش است همنشینی با تو! تو آمدی و بار دیگر خون تازه در رگهای بامهای خانه ها  تزریق کردی. تو را به وسعت دلهای پاک روزه دارانت دوست دارم. تو را با "جوشن کبیر"ت ، تورا با "ابو حمزه" ات ، تو را با "مجیر"ت و تو را با "الغوث الغوث " شب زنده دارانت ، تو را با اشک های جوشان چشم مردمانت دوست دارم .

رمضان با همه ی برکات روزافزونش ، با "لیله القدر"ش ، با علی و "کوچه های بنی هاشمی" اش ، با "فزت و رب الکعبه" اش و با "اشک یتیم های بی قرار"ش ، همه و همه روبه پایان است . کم کم سفره ی رمضان درحال برچیدن است و رمضان دامن گل گلی و رنگی اش را پاورچین پاورچین جمع می کند . آری رمضان رو به پایان است اما با این تفاسیر باید گفت : خوشا به حال آنکس که میوه از باغ رمضان چید . خوشا به حال آنکس  که بهره ها از رمضان برد . خوشا به حال آنکس که دلی را شاد کرد و زخمی را التیام بخشید . خوشا به حال آنکس که در میان ربنا ربنا گفتنش دستی بر شانه هایشاحساس کرد. خوشا به حال آنکس که امید بخشید و لبخندی برلبی نشاند. خوشا به حال آنکس که ...

امیدوارم که در ربنا ربنای سحرگاهانتان ، العفو العفو های مدامتان ، یارب یارب شب های قدرتان به هرآنچه با خدای خویش درمیان گذاشته اید برسید.و شوید آنکه خدایتان و حضرت ولی عصرتان میخواهد . دعاهاتان مورد قبول درگاه حق

رمضان بهار بندگیست . بهارتان پر رونق... 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: